وراثت: افراد می توانند علل ایجاد انگشتان چکشی را از سایر اعضای خانواده خود به ارث ببرند.

آرتریت: دو نوع آرتریت (مانند نقرس و/یا آرتریت روماتوئید) می توانند در ایجاد انگشتان چکشی نقش داشته باشند. هر دو نوع این آرتروز اغلب به مفاصل انگشت پا آسیب می‌رسانند که منجر به بی‌ثباتی تعادل ظریف بین ماهیچه‌ها و تاندون‌ها می‌شود. پرداختن به این علل زمینه ای برای یک برنامه درمانی کلی برای انگشتان چکشی بسیار مهم است.

آسیب‌های انگشتان پا: کفش‌های نامناسب اغلب منجر به آسیب‌های انگشتان پا می‌شوند. هنگامی که کفش فردی تنگ تر یا کوچکتر از آنچه باید باشد و همچنین بیش از حد نوک تیز باشد، کفش های او انگشتان پا را از تعادل خارج می کند. به طور خاص، کفش پاشنه بلند زنانه بیش از حد نوک تیز و کفش رسمی مردانه با پنجه باریک می توانند فشار زیادی را به تمام انگشتان پا وارد کنند که می تواند منجر به رشد انگشتان چکشی شود.

قوس‌های بالا یا پایین در کفش: قوس‌های بیش از حد بالا یا پایین در کفش گاهی اوقات می‌تواند با بروز انگشتان چکشی همراه باشد. اگر چنین است، خرید کفش طبی که طبق آرگونومی استاندارد پا طراحی شده اند را در نظر بگیرید.

سایر شرایط پا: هر گونه عدم تعادل در پا (مثلاً بونیون یا همان پینه، انحراف در شست پا) که توزیع فشار را در قسمت توپی پا تغییر دهد، می تواند به آسیب زدن به انگشتان کوچکتر کمک کند. اغلب، وقتی کسی بونیون دارد، انگشت دوم شروع به خم شدن می‌کند، حتی اگر خود بونیون باعث درد و/یا ناراحتی در پا نشود.